رادیولوژی در شیراز

رادیولوژی کمر

رادیولوژی | رادیولوژی کمر

رادیولوژی کمر یا رادیوگرافی ستون فقرات، یک نوع روش تصویربرداری با استفاده از اشعه ایکس است؛ این روش به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلات و بیماری‌های مختلف در ناحیه کمر و ستون فقرات کمری را شناسایی کنند. این روش معمولاً برای تشخیص درد کمر، آسیب‌های استخوانی، اختلالات ساختاری و سایر مشکلات مربوط به ستون فقرات استفاده می‌شود. در مرکز تصویربرداری تابا با استفاده از پیشرفته‌ترین تجهیزات تصویربرداری، خدمات رادیولوژی با دقت و کیفیت بالا ارائه می‌شود.

موارد استفاده از رادیولوژی کمر:

شکستگی‌ها یا آسیب‌های استخوانی:

این روش تصویربرداری می‌تواند شکستگی‌های ناشی از تصادفات یا آسیب‌های دیگر را نشان دهد.

آرتروز یا مشکلات مفصلی:

رادیولوژی کمر می‌تواند تغییرات مربوط به آرتروز، مانند فرسایش مفاصل یا تنگ شدن فضاهای بین مهره‌ها را نمایش دهد.

دیسک‌های آسیب دیده _ رادیولوژی :

این روش می‌تواند مشکلات مربوط به دیسک‌های بین مهره‌ای مانند فتق دیسک را شناسایی کند.

انحنای غیر طبیعی ستون فقرات:

مشکلاتی مانند اسکولیوز (انحنای غیر طبیعی ستون فقرات) یا کیفوز (قوس غیر طبیعی در ناحیه پشت) ممکن است در تصاویر دیده شوند.

تومورها یا ضایعات غیر عادی:

رادیولوژی می‌تواند به شناسایی تومورها یا ضایعات احتمالی در ناحیه کمر کمک کند.

مفاصل ساکروایلیاک:

ممکن است برای ارزیابی این مفاصل نیز از رادیولوژی کمر استفاده شود.

روند انجام رادیولوژی کمر:

• بیمار معمولاً در حالت ایستاده یا دراز کشیده روی میز رادیولوژی قرار می‌گیرد.
• اشعه ایکس از بدن بیمار عبور می‌کند و تصاویر کمر روی فیلم یا صفحه دیجیتال ضبط می‌شود.
• در برخی موارد، ممکن است نیاز به گرفتن تصاویر از زوایای مختلف باشد؛ تا در نتیجه دید جامع‌تری از وضعیت کمر به دست آید.
• این آزمایش معمولا سریع و بدون درد است؛ اما ممکن است در برخی شرایط به‌ویژه اگر مشکلات شدید باشد، بیمار احساس ناراحتی کند.

مزایا و معایب:

مزایا:

• سریع و غیرتهاجمی است.
• برای تشخیص مشکلات استخوانی و ساختاری ستون فقرات مفید است.
• به راحتی در دسترس است و هزینه کمتری نسبت به برخی روش‌های دیگر تصویربرداری مثل ام آر آی یا سی‌تی‌اسکن دارد.

معایب:

• ممکن است اطلاعاتی در مورد بافت‌های نرم بدن مانند عضلات یا اعصاب ارائه ندهد؛ برای این موارد، تصویربرداری با روش‌هایی مثل MRI مفیدتر است.
• از آنجایی که رادیولوژی از اشعه ایکس استفاده می‌کند؛ خطر اشعه برای بیمار وجود دارد، هرچند که معمولاً در مقادیر بسیار کم و بی‌خطر است.

نتایج و پیگیری:

پس از انجام رادیولوژی کمر، پزشک تصاویر را بررسی کرده و تشخیص دقیق‌تری را در مورد وضعیت بیمار ارائه می‌دهد. اگر لازم باشد؛ ممکن است آزمایش‌های تکمیلی دیگری مثل MRI، سی‌تی‌اسکن یا آزمایش‌های خون درخواست شود تا درمان مناسب‌تر تعیین شود.

رادیولوژی ریه

رادیولوژی | رادیولوژی ریه

رادیولوژی ریه یک نوع تصویربرداری است که با استفاده از اشعه ایکس، تصاویر دقیقی از ریه‌ها، قلب، استخوان‌های قفسه سینه ایجاد می‌کند. این نوع رادیولوژی یکی از مهم‌ترین روش‌های تشخیصی برای بررسی بیماری‌ها و اختلالات مربوط به ریه‌ها و سیستم تنفسی است. رادیولوژی ریه معمولاً به عنوان اولین قدم برای تشخیص بسیاری از مشکلات تنفسی و بیماری‌های مرتبط با قفسه سینه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

موارد استفاده از رادیولوژی ریه:

بیماری‌های ریوی _ رادیولوژی :

رادیولوژی ریه به شناسایی بیماری‌هایی مانند پنومونی (عفونت ریه)، آسم، برونشیت، سل و آمفیزم کمک می‌کند.

تومورها یا ضایعات:

این روش می‌تواند تومورها، سرطان ریه یا دیگر ضایعات غیرعادی را در ریه‌ها شناسایی کند.

آسیب‌های ریه:

رادیولوژی برای تشخیص آسیب‌هایی مانند پنوموتوراکس (نشت هوا به فضای اطراف ریه) یا هموتوراکس (وجود خون در فضای اطراف ریه‌ها) استفاده می‌شود.

احتباس مایعات _ رادیولوژی :

رادیولوژی می‌تواند به شناسایی تجمع مایعات در ریه‌ها (مثل ادم ریوی) که معمولاً به علت نارسایی قلبی ایجاد می‌شود، کمک کند.

عفونت‌های مزمن:

برای تشخیص برونشیت مزمن، COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) یا دیگر اختلالات تنفسی مزمن استفاده می‌شود.

بررسی سایز و وضعیت قلب:

رادیولوژی ریه همچنین می‌تواند برای ارزیابی اندازه و وضعیت قلب، به‌ویژه در افرادی که دچار نارسایی قلبی هستند، مفید باشد.

روند انجام رادیولوژی ریه:

• آمادگی _ رادیولوژی : در اغلب موارد، انجام رادیولوژی ریه نیازی به آمادگی خاصی ندارد. بیمار ممکن است از او خواسته شود که لباس‌های خود را درآورد؛ همچنین گاهی از پیش‌بند رادیولوژی استفاده کند تا از تماس مستقیم اشعه با بدن جلوگیری شود.
• پوزیشن‌دهی _ رادیولوژی : بیمار معمولاً در حالت ایستاده قرار می‌گیرد؛ اما در برخی موارد ممکن است از بیمار خواسته شود که نشسته یا دراز بکشد. در حالت ایستاده، بیمار معمولاً باید نفس خود را حبس کند تا تصویری واضح از ریه‌ها گرفته شود.
• گرفتن تصاویر: اشعه ایکس از قفسه سینه عبور می‌کند و روی فیلم یا صفحه دیجیتال قرار می‌گیرد. ممکن است نیاز باشد که تصاویر از زوایای مختلف مانند حالت جانبی (پروفیل) یا جلو-عقب گرفته شود.

تصویربرداری رادیولوژی در مرکز تابا با هدف بررسی و شناسایی مشکلات داخلی بدن، به‌ویژه در زمینه‌های استخوان، مفاصل و اعضای داخلی انجام می‌شود.

رادیولوژی | مزایا و معایب

مزایا و معایب:

مزایا:

• سریع و کم‌هزینه: این روش تصویربرداری نسبت به دیگر روش‌ها مانند سی‌تی‌اسکن یا MRI سریع‌تر، راحت‌تر و ارزان‌تر است.
• غیرتهاجمی _ رادیولوژی : رادیولوژی ریه به طور کلی بدون هیچ گونه درد یا تهاجمی بودن انجام می‌شود.
• مفید برای تشخیص سریع: این روش می‌تواند به سرعت بیماری‌های جدی مانند عفونت‌های ریه، تومورها یا مشکلات قلبی را شناسایی کند.

معایب:

• محدودیت در جزئیات: رادیولوژی معمولاً نمی‌تواند جزئیات کافی در مورد بافت‌های نرم (مثل ریه‌ها) فراهم کند؛ به همین دلیل برای تشخیص دقیق‌تر ممکن است از روش‌های پیشرفته‌تر مانند سی‌تی‌اسکن استفاده شود.
• تابش اشعه: رادیولوژی ریه به استفاده از اشعه ایکس وابسته است؛ بنابراین حتی اگر میزان تابش کم باشد؛ انجام بیش از حد آن به‌ویژه در صورت استفاده مکرر یا در زنان باردار، می‌تواند خطراتی داشته باشد.

نتایج و پیگیری:

پس از انجام رادیولوژی ریه، پزشک تصاویر را بررسی می‌کند؛ در صورت وجود هر گونه نشانه غیرعادی، تشخیص‌های احتمالی را مطرح می‌کند. اگر نیاز به اطلاعات بیشتر باشد، ممکن است پزشک از روش‌های دیگر تصویربرداری مانند سی‌تی‌اسکن ریه استفاده کند. همچنین، در صورت تشخیص بیماری خاص، برنامه درمانی مناسب شامل دارو، درمان‌های تنفسی، یا جراحی پیشنهاد خواهد شد.

نکات دیگر:

در بسیاری از موارد، رادیولوژی ریه به‌طور روتین برای افرادی که دچار مشکلات تنفسی یا درد قفسه سینه هستند، انجام می‌شود.

همچنین برای بررسی وضعیت ریه‌ها در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن ریه یا کسانی که تحت درمان‌های خاصی مانند شیمی‌درمانی هستند؛ از این نوع رادیولوژی استفاده می‌شود.

رادیولوژی استخوان

رادیولوژی | رادیولوژی استخوان

رادیولوژی استخوان یک نوع تصویربرداری است که برای بررسی مشکلات و اختلالات موجود در استخوان‌ها و مفاصل بدن استفاده می‌شود. این روش با استفاده از اشعه ایکس به پزشکان کمک می‌کند تا ساختارهای استخوانی بدن را مشاهده کنند؛ همچنین مشکلاتی مانند شکستگی‌ها، تغییرات دژنراتیو، تومورها یا بیماری‌های استخوانی را شناسایی کنند. رادیولوژی استخوان یکی از ابزارهای کلیدی در تشخیص و درمان آسیب‌ها و بیماری‌های استخوانی است.

موارد استفاده از رادیولوژی استخوان:

شکستگی‌ها:

یکی از شایع‌ترین دلایل انجام رادیولوژی استخوان، تشخیص شکستگی‌ها است. این تصویربرداری می‌تواند شکستگی‌های ناشی از تصادفات، سقوط یا آسیب‌های ورزشی را نشان دهد.

آرتروز (آسیب مفصلی):

در صورت وجود مشکلات مفصلی مانند آرتروز، رادیولوژی می‌تواند تغییرات استخوانی ناشی از این بیماری‌ها را شناسایی کند.

عفونت‌ها _ رادیولوژی :

رادیولوژی استخوان می‌تواند به شناسایی عفونت‌های استخوانی (استخوان‌دردی یا آوستیت) کمک کند. این عفونت‌ها می‌توانند استخوان را ضعیف کنند و باعث درد و تورم شوند.

تومورها یا ضایعات غیرعادی:

تومورها یا هرگونه رشد غیرعادی در استخوان‌ها می‌تواند با رادیولوژی شناسایی شود. این تومورها می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند.

بیماری‌های متابولیک استخوان:

برخی بیماری‌های متابولیک مانند استئوپروز (پوکی استخوان) که باعث ضعیف شدن استخوان‌ها می‌شود؛ می‌توانند در تصاویر رادیولوژی مشهود باشند.

مشکلات مادرزادی _ رادیولوژی :

برخی از اختلالات استخوانی که از بدو تولد وجود دارند؛ مانند دیسپلازی استخوانی، ممکن است با رادیولوژی قابل شناسایی باشند.

روند انجام رادیولوژی استخوان:

• آمادگی برای آزمایش: معمولاً برای انجام رادیولوژی استخوان نیاز به آمادگی خاصی نیست؛ اما ممکن است از شما خواسته شود که لباس‌هایی که اشیاء فلزی دارند (مانند زیورآلات یا کمربند) را درآورید؛ زیرا این اجسام ممکن است اختلال در تصاویر ایجاد کنند.
• وضعیت بیمار _ رادیولوژی : بسته به ناحیه‌ای که باید تصویربرداری شود؛ بیمار ممکن است از او خواسته شود که به حالت ایستاده، نشسته یا دراز کشیده قرار گیرد. به‌طور معمول، برای بررسی استخوان‌ها در نواحی مختلف بدن، اشعه ایکس از زوایای مختلف گرفته می‌شود. به‌عنوان مثال، ممکن است از فرد خواسته شود که دست یا پا را در زاویه خاصی نگه دارد تا تصاویر واضح‌تری به‌دست آید.

رادیولوژی | مزایای رادیولوژی استخوان

• گرفتن تصاویر _ رادیولوژی : دستگاه رادیولوژی اشعه ایکس را به سمت ناحیه آسیب‌دیده هدایت می‌کند. اشعه ایکس از استخوان‌ها عبور کرده و تصویری از آن‌ها بر روی فیلم یا صفحه دیجیتال ضبط می‌شود. گاهی ممکن است برای به‌دست آوردن تصاویری واضح‌تر، از بیمار خواسته شود که نفس خود را حبس کند.
• تحلیل تصاویر _ رادیولوژی : پس از انجام تصویربرداری، تصاویر به پزشک ارسال می‌شود. پزشک تصاویر را بررسی کرده و بر اساس آن‌ها تشخیص‌هایی مانند شکستگی، التهاب، عفونت یا بیماری‌های دیگر را ارائه می‌دهد.

مزایا و معایب رادیولوژی استخوان:

مزایا:

• سریع و مؤثر: رادیولوژی استخوان یک روش سریع است که می‌تواند اطلاعات زیادی را در زمان کوتاهی فراهم کند.
• دقت بالا: برای تشخیص شکستگی‌ها، تغییرات استخوانی، یا مشکلات مفصلی، رادیولوژی بسیار دقیق و مؤثر است.
• غیرتهاجمی: این آزمایش نیاز به هیچ عمل جراحی یا تهاجمی ندارد و تنها شامل استفاده از اشعه ایکس است.
• دسترس‌پذیری: این نوع تصویربرداری به طور گسترده در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها در دسترس است؛ همچنین هزینه آن معمولاً نسبت به دیگر روش‌های تصویربرداری پایین‌تر است.

معایب:

• تابش اشعه _ رادیولوژی : هرچند که میزان تابش اشعه ایکس در رادیولوژی استخوان کم است؛ همچنین به‌طور کلی خطرات جدی ندارد؛ اما تابش مکرر یا در مقادیر زیاد به‌ویژه در زنان باردار یا کودکان می‌تواند خطراتی برای بدن ایجاد کند.
• محدودیت در نمایش بافت‌های نرم: رادیولوژی استخوان نمی‌تواند اطلاعات دقیقی در مورد بافت‌های نرم بدن مانند عضلات، لیگامان‌ها یا اعصاب ارائه دهد. برای بررسی مشکلات بافت‌های نرم، روش‌های دیگری مانند MRI یا سی‌تی‌اسکن توصیه می‌شود.

نتایج و پیگیری:

پس از انجام رادیولوژی استخوان، پزشک تصاویر را بررسی می‌کند؛ همچنین بر اساس آن‌ها تشخیص می‌دهد که آیا آسیب یا مشکل استخوانی وجود دارد یا خیر. اگر شکستگی یا تغییرات غیرعادی دیده شود؛ ممکن است نیاز به درمان فوری یا پیگیری‌های بیشتر مانند جراحی، فیزیوتراپی، دارو یا استفاده از گچ باشد. در برخی موارد، ممکن است از بیمار خواسته شود که برای تصویربرداری‌های بیشتر یا روش‌های درمانی تکمیلی به مراکز دیگر مراجعه کند.

رادیولوژی دندان

رادیولوژی | رادیولوژی دندان

رادیولوژی دندان یکی از روش‌های تصویربرداری پزشکی است؛ همچنین برای بررسی وضعیت دندان‌ها، لثه‌ها، فک‌ها و سایر ساختارهای دهان و دندان استفاده می‌شود. این نوع رادیولوژی به دندانپزشکان کمک می‌کند تا مشکلاتی مانند پوسیدگی دندان‌ها، بیماری‌های لثه، عفونت‌ها، تومورها یا شکستگی‌ها را شناسایی کنند. رادیولوژی دندان همچنین برای برنامه‌ریزی درمان‌های دندانپزشکی مانند درمان ریشه، ایمپلنت‌ها و ارتودنسی استفاده می‌شود.

انواع رادیولوژی دندان

رادیولوژی تک‌دندانی:

در این نوع تصویربرداری، فیلم یا حسگر دیجیتال در داخل دهان بیمار قرار می‌گیرد؛ همچنین اشعه ایکس به دندان‌ها و بافت‌های اطراف آن تابیده می‌شود. این نوع رادیولوژی بیشتر برای بررسی مشکلات دندانی و لثه‌ای استفاده می‌شود.

• مزایا: این روش دقیق‌تر و ارزان‌تر است و می‌تواند اطلاعات دقیقی از وضعیت یک دندان خاص و نواحی اطراف آن بدهد.
• موارد استفاده: جهت پوسیدگی دندان، عفونت ریشه، مشکلات لثه، و بررسی وضعیت پرکردگی‌ها کاربرد دارد.

انواع رادیولوژی تک‌دندانی:

پری‌اپیکال  _ رادیولوژی :

تصویری از یک دندان و نواحی اطراف آن، شامل ریشه دندان و ساختارهای استخوانی اطراف نشان می‌دهد. این نوع رادیولوژی برای شناسایی مشکلات ریشه دندان‌ها مانند عفونت یا آسیب به ریشه استفاده می‌شود.

بایت وینگ:

تصویری از دندان‌های بالایی و پایینی در یک زمان که برای تشخیص پوسیدگی دندان‌های خلفی (دندان‌های آسیاب) و وضعیت لثه‌ها استفاده می‌شود.

پروب:

تصویری از یک بخش بزرگتر از دهان که معمولاً برای بررسی مشکلات فک یا دندان‌های رویش نیافته استفاده می‌شود.

رادیولوژی خارج دهانی:

در این نوع رادیولوژی، فیلم یا حسگر دیجیتال خارج از دهان بیمار قرار می‌گیرد؛ سپس اشعه ایکس به نواحی بزرگتر دهان، فک‌ها و ساختارهای اطراف آن تابیده می‌شود.

مزایا: این روش می‌تواند دید وسیع‌تری از وضعیت دهان، فک و استخوان‌های اطراف آن فراهم کند.

موارد استفاده: جهت ارزیابی وضعیت فک‌ها، دندان‌های نهفته، مشکلات مفصل فک (TMJ)، و بررسی تومورها یا ضایعات استخوانی کاربرد دارد.

رادیولوژی | رادیولوژی خارج دهانی

انواع رادیولوژی خارج دهانی:

رادیوگرافی پانورامیک:

تصویری وسیع از تمام دهان، دندان‌ها، فک‌ها و سینوس‌ها ایجاد می‌کند. این نوع رادیولوژی برای بررسی دندان‌های نهفته، مشکلات فک و تومورها استفاده می‌شود.

رادیوگرافی تلسکوپی:

تصویری از استخوان‌های صورت و فک‌ها که بیشتر در ارتودنسی برای ارزیابی ترتیب و موقعیت دندان‌ها و فک‌ها استفاده می‌شود.

رادیوگرافی کانال ریشه:

این روش تصویربرداری سه‌بعدی به‌ویژه برای دندانپزشکی ایمپلنت، جراحی‌های فک و تشخیص تومورها کاربرد دارد.

موارد استفاده از رادیولوژی دندان:

پوسیدگی دندان:

رادیولوژی دندان به شناسایی پوسیدگی دندان‌ها، به ویژه در نقاطی که دسترسی به آن‌ها دشوار است، کمک می‌کند.

مشکلات لثه _ رادیولوژی :

مشکلاتی مانند تحلیل لثه، عفونت‌های لثه‌ای و بیماری‌های پریودنتال با رادیولوژی قابل شناسایی هستند.

عفونت ریشه:

اگر دندان‌ها دچار عفونت یا آبسه در ناحیه ریشه شوند، رادیولوژی می‌تواند به شناسایی این عفونت‌ها کمک کند.

مشکلات فک و مفصل:

رادیولوژی به ارزیابی مشکلات فک مانند اختلالات مفصل گیجگاهی-فکی (TMJ) یا مشکلات ساختاری فک کمک می‌کند.

بررسی وضعیت دندان‌های نهفته:

در مواردی که دندان‌های دائمی هنوز رویش نکرده‌اند یا به‌طور صحیح در فک رشد نکرده‌اند؛ رادیولوژی می‌تواند موقعیت آن‌ها را نشان دهد.

برنامه‌ریزی درمان‌های ارتودنسی و ایمپلنت دندان:

دندانپزشکان برای تعیین بهترین روش درمان در این زمینه‌ها از تصاویر رادیولوژی استفاده می‌کنند.

رادیولوژی | روند رادیولوژی دندان

روند انجام رادیولوژی دندان:

آمادگی:

معمولاً نیازی به آمادگی خاصی نیست. بیمار ممکن است از او خواسته شود که تمام جواهرات فلزی خود را از بدن خارج کند؛ زیرا این اجسام می‌توانند اختلال در تصاویر ایجاد کنند.

وضعیت بدن _ رادیولوژی :

بسته به نوع تصویربرداری، ممکن است بیمار در حالت نشسته یا ایستاده قرار گیرد. در رادیولوژی تک‌دندانی، دستگاه اشعه ایکس در نزدیکی دهان بیمار قرار می‌گیرد و اشعه به‌طور مستقیم به دندان‌ها تابیده می‌شود.

گرفتن تصاویر _ رادیولوژی :

پزشک از بیمار می‌خواهد که دندان‌ها را در موقعیت خاصی قرار دهد؛ همچنین اغلب از او خواسته می‌شود که نفس خود را حبس کند تا تصویری واضح گرفته شود.

نتایج:

تصاویر بلافاصله یا پس از چند دقیقه پردازش می‌شوند و دندانپزشک آن‌ها را برای تشخیص و برنامه‌ریزی درمانی بررسی می‌کند.

مزایا و معایب رادیولوژی دندان:

مزایا:

• دقت بالا _ رادیولوژی : رادیولوژی دندان می‌تواند مشکلات جزئی را که در معاینه‌های معمولی قابل مشاهده نیستند، شناسایی کند.
• غیرتهاجمی: رادیولوژی دندان هیچ‌گونه درد یا تهاجمی بودن ندارد و یک روش سریع و ساده است.
• کم‌هزینه _ رادیولوژی : نسبت به روش‌های پیشرفته‌تر مانند سی‌تی‌اسکن یا MRI، رادیولوژی دندان هزینه کمتری دارد.
• کاربرد وسیع: رادیولوژی دندان در دندانپزشکی برای تشخیص و درمان بسیاری از مشکلات دندانی و لثه‌ای به‌کار می‌رود.

معایب:

• محدودیت در بررسی بافت‌های نرم: رادیولوژی دندان به‌طور عمده برای بررسی استخوان‌ها و دندان‌ها استفاده می‌شود؛ این روش نمی‌تواند مشکلات بافت‌های نرم (مانند لثه‌ها) را به خوبی شناسایی کند.
• تابش اشعه: گرچه تابش اشعه ایکس در رادیولوژی دندان نسبتاً کم است؛ اما همچنان به‌ویژه در صورت انجام آزمایش‌های مکرر یا در دوران بارداری خطرات اندکی دارد.

نتایج و پیگیری:

پس از انجام رادیولوژی دندان، دندانپزشک تصاویر را بررسی می‌کند؛ و بر اساس آن‌ها تشخیص‌هایی مانند پوسیدگی دندان، عفونت ریشه، مشکلات لثه و دیگر اختلالات دندانی می‌دهد. اگر درمان خاصی مانند پرکردگی، عصب‌کشی، یا جراحی لازم باشد؛ بر اساس نتایج رادیولوژی برنامه درمانی تنظیم می‌شود.